ماه طلعت (زن ادیب چهار محال) فرزند محمد بیک و نوه محبعلی بیک (که  در زمان نادرشاه افشار در قریه شهرک ساکن و مقیم گشته است) ملقب به خانم کوچک تاج الدوله و متخلص به خان صاحب کتاب گرانقدر مخزن الدرر (میرزا نورا… عمان سامانی) در شرح حال وی چنین می‌نویسد:   

خان مخدره‌ای بوده فصاحت و بلاغت توامان و مصدره اعجوبه و نادره نسوان زمان. انعمتها صبیحت ملیحت ناطقه عدت من الاخیار و الاحرار. هاجر فطرتی و خدارت و طهارت آستین مریم طینتی دامن پاکش مرشح به صفوت کانت من القانتین. آفتاب جمالش خلوت نشین پرده حجاب و شعشه جمالش پرده جمال آفتاب. در مقبولیت چون پرده گیان حجله طبع دانشمندان بلکه در لطافت و پاکیزگی صد چندان. توصیف جمالش را این شعر آبدار مذکور زبان آن روزگار. مصرع کانجا به عاریت بود این خانه مستعار.

العربیت لها عزت جر تحت شعر                    کانها یتلج صبح تحت جنح مساء

در یکتایی سه خواهرش تلمیذانه به دو زانو و در دانایی پنجمین چهار بانو چون پرده بر چیدی در خاطر نقش بستی که بهشتی است آراسته و چون خرامیدی در دل نشستی که قیامت برخاسته در ساحت حدود خود رایت جلالت و فصاحت فراخته و مستمعین را مصداق این ابیات ابیات حسن شاه خاتون را گوشزد جان می‌ساخته:

من آن زنم که همه کار من نکوکاریست   به زیر مقنعه من بسی کله داریست

نه هر زنی به دو گز مقنعه است کدبانو    نه هر سری به کلاهی سزای سرداریست

درون پرده عصمت که جایگاه من است   مسافران صبا را گذر به دشواریست